Alvin Lee
19 Δεκεμβρίου 1944 - 6 Μαρτίου 2013
Ο τραγουδιστής, ο κιθαρίστας, το αστέρι που έλαμψε και ξεσήκωσε 500.000 ανθρώπους στο φεστιβάλ του Woodstock, to 1969, που στη μεγάλη του rock πορεία πούλησε εκατομμύρια δίσκους, εμπνέοντας εκατομμύρια ροκάδες σε όλον τον κόσμο, έφυγε σαν σήμερα πριν από πέντε χρόνια.
Ο Graham Anthony Barnes, που έγινε γνωστός ως Alvin Lee, γεννήθηκε στο Nottingham, στην Αγγλία, στις 19 Δεκεμβρίου του 1944 και μεγάλωσε ακούγοντας Jazz, Blues και Rock'n'Roll, από την πλούσια δισκοθήκη του οικοδόμου πατέρα του.
Τη μουσική ξεκίνησε σε ηλικία 12 χρονών, με κλαρινέτο ενώ, στα 13 ξεκινάει την κιθάρα και στα 15 του, το 1960, φτιάχνει την πρώτη του μπάντα, τους Jaybirds,, με τον μπασίστα Leo Lions. Μεγάλη επιρροή ασκούν πάνω του οι κιθαρίστες Chuck Berry και Scotty Moore. Με τους Jaybirds κι αφού γνώρισαν μεγάλη επιτυχία στο Nottingham, εμφανίστηκαν στο ξακουστό Star Club στο Αμβούργο, στη Γερμανία, ακολουθώντας το παράδειγμα των Beatles και το 1966 μετακόμισαν στο Λονδίνο, όπου και άλλαξαν το όνομά τους σε Blues Yard στην αρχή και μετά σε Ten Years After.
Από το 1967 ξεκινά η ξέφρενη πορεία των Ten Years After, μετά και την επιτυχία του ομώνυμου, πρώτου δίσκου τους. Με την συμμετοχή τους στο μουσικό φεστιβάλ του Woodstock, την Άνοιξη του 1969 και το πολύ δυναμικό "I'm Going Home", με το ασυγκράτητο σολάρισμα της Gibson "Big Red" κιθάρας του, εκτοξεύεται η φήμη του συγκροτήματος και ο Alvin Lee, δίκαια, κερδίζει τον τίτλο του πιο γρήγορου κιθαρίστα, της εποχής του.
Με τους Ten Years After γνώρισε τεράστια επιτυχία και αναγνωρίστηκαν ως ένα από τα σημαντικότερα rock συγκροτήματα, με κομμάτια σταθμούς για την rock μουσική, όπως το "Love Like A Man" του 1970 και το "I'd Love To Change The World" του 1971 και γέμιζαν τους χώρους, που έπαιζαν, όπως το Marquee Club και το Rainbow του Λονδίνου. Το εξαντλητικό, όμως, πρόγραμμα των συναυλιών, όπως και κάποιες αλλαγές στο μουσικό στυλ, του συγκροτήματος, για τις οποίες ο Alvin δεν συμφωνούσε, οδηγούν σε διάλυση τους Ten Years After, το 1974, αφού είχαν ήδη κάνει 28 περιοδείες, σε επτά χρόνια, στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά.
Ήδη, ένα χρόνο πριν τη διάλυση (που δεν ήταν οριστική, μόνο μεταλλάχτηκε σε μια κάπως ιδιόρρυθμη σχέση), των Ten Years After, o Alvin Lee έχει κυκλοφορήσει το άλμπουμ "On The Road To Freedom", με τον Mylon LeFevre και καλεσμένους κιθαρίστες τους George Harrison, Steve Winwood, Ronnie Wood και Mick Fleetwood. Έκτοτε, έκανε πολλές συνεργασίες με μεγάλα ονόματα, του rock και του blues, όπως ο Chuck Berry, Bo Diddley, Rory Gallagher, John Mayall και τον Mick Taylor των Rolling Stones, ενώ δεν σταματάει να περιοδεύει σε όλον τον κόσμο δίνοντας συναυλίες, είτε ως Ten Years After, είτε ως Alvin Lee Band.
Από τα 15 μέχρι και τα 68 του χρόνια, δεν σταμάτησε ποτέ να παράγει μουσική, ενώ λίγο πριν το θάνατό του, είχε ολοκληρώσει τον τελευταίο του δίσκο "Still On The Road To Freedom" και θα τον παρουσίαζε στις 7 Απριλίου του 2013, αν δεν τον προλάβαινε ο θάνατος στις 6 Μαρτίου του 2013, από "απρόβλεπτες επιπλοκές, κατά τη διάρκεια εγχείρησης ρουτίνας", όπως ανακοινώθηκε. Με τους Ten Years After έκανε 12 δίσκους, από το 1966 μέχρι το 2008, ενώ έκανε και 14 σόλο άλμπουμ:
Στην Ελλάδα ήρθε πολλές φορές, με πρώτη στις 11 Οκτωβρίου 1985 στη Θεσσαλονίκη και τις επόμενες 2 μέρες (12-13/10/1985) στην Αθήνα, με τους Ten Years After και ξανά το 1988, την Άνοιξη στο Ρόδον και το Φθινόπωρο στο Άλσος Βεϊκου, στο Γαλάτσι, σε φεστιβάλ της ΚΝΕ, με συμβολικό εισιτήριο 20 Δραχμές, που είδαμε τους Ten Years After ασπρομάλληδες, να σπάνε και να καίνε τα (μουσικά) όργανά τους, ενώ από κάτω, χόρευαν από παιδιά μέχρι παππούδες, σ' ένα πραγματικό πάρτυ χωρίς όρια. Πολλές, ακόμη, φορές ήρθε, με τους Alvin Lee Band: 1994 στο West Club (το μετέπειτα Camel), 1995 στο Ρόδον, 1999 στο Blues Hall και το 2001 στο Athens Blues Festival, στο Θέατρο του Λυκαβηττού.
Είμαστε αναμφισβήτητα τυχεροί, όσοι τον είδαμε.
Wild and Gentle
Ο Graham Anthony Barnes, που έγινε γνωστός ως Alvin Lee, γεννήθηκε στο Nottingham, στην Αγγλία, στις 19 Δεκεμβρίου του 1944 και μεγάλωσε ακούγοντας Jazz, Blues και Rock'n'Roll, από την πλούσια δισκοθήκη του οικοδόμου πατέρα του.
Τη μουσική ξεκίνησε σε ηλικία 12 χρονών, με κλαρινέτο ενώ, στα 13 ξεκινάει την κιθάρα και στα 15 του, το 1960, φτιάχνει την πρώτη του μπάντα, τους Jaybirds,, με τον μπασίστα Leo Lions. Μεγάλη επιρροή ασκούν πάνω του οι κιθαρίστες Chuck Berry και Scotty Moore. Με τους Jaybirds κι αφού γνώρισαν μεγάλη επιτυχία στο Nottingham, εμφανίστηκαν στο ξακουστό Star Club στο Αμβούργο, στη Γερμανία, ακολουθώντας το παράδειγμα των Beatles και το 1966 μετακόμισαν στο Λονδίνο, όπου και άλλαξαν το όνομά τους σε Blues Yard στην αρχή και μετά σε Ten Years After.
Από το 1967 ξεκινά η ξέφρενη πορεία των Ten Years After, μετά και την επιτυχία του ομώνυμου, πρώτου δίσκου τους. Με την συμμετοχή τους στο μουσικό φεστιβάλ του Woodstock, την Άνοιξη του 1969 και το πολύ δυναμικό "I'm Going Home", με το ασυγκράτητο σολάρισμα της Gibson "Big Red" κιθάρας του, εκτοξεύεται η φήμη του συγκροτήματος και ο Alvin Lee, δίκαια, κερδίζει τον τίτλο του πιο γρήγορου κιθαρίστα, της εποχής του.
Με τους Ten Years After γνώρισε τεράστια επιτυχία και αναγνωρίστηκαν ως ένα από τα σημαντικότερα rock συγκροτήματα, με κομμάτια σταθμούς για την rock μουσική, όπως το "Love Like A Man" του 1970 και το "I'd Love To Change The World" του 1971 και γέμιζαν τους χώρους, που έπαιζαν, όπως το Marquee Club και το Rainbow του Λονδίνου. Το εξαντλητικό, όμως, πρόγραμμα των συναυλιών, όπως και κάποιες αλλαγές στο μουσικό στυλ, του συγκροτήματος, για τις οποίες ο Alvin δεν συμφωνούσε, οδηγούν σε διάλυση τους Ten Years After, το 1974, αφού είχαν ήδη κάνει 28 περιοδείες, σε επτά χρόνια, στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά.
Ήδη, ένα χρόνο πριν τη διάλυση (που δεν ήταν οριστική, μόνο μεταλλάχτηκε σε μια κάπως ιδιόρρυθμη σχέση), των Ten Years After, o Alvin Lee έχει κυκλοφορήσει το άλμπουμ "On The Road To Freedom", με τον Mylon LeFevre και καλεσμένους κιθαρίστες τους George Harrison, Steve Winwood, Ronnie Wood και Mick Fleetwood. Έκτοτε, έκανε πολλές συνεργασίες με μεγάλα ονόματα, του rock και του blues, όπως ο Chuck Berry, Bo Diddley, Rory Gallagher, John Mayall και τον Mick Taylor των Rolling Stones, ενώ δεν σταματάει να περιοδεύει σε όλον τον κόσμο δίνοντας συναυλίες, είτε ως Ten Years After, είτε ως Alvin Lee Band.
Από τα 15 μέχρι και τα 68 του χρόνια, δεν σταμάτησε ποτέ να παράγει μουσική, ενώ λίγο πριν το θάνατό του, είχε ολοκληρώσει τον τελευταίο του δίσκο "Still On The Road To Freedom" και θα τον παρουσίαζε στις 7 Απριλίου του 2013, αν δεν τον προλάβαινε ο θάνατος στις 6 Μαρτίου του 2013, από "απρόβλεπτες επιπλοκές, κατά τη διάρκεια εγχείρησης ρουτίνας", όπως ανακοινώθηκε. Με τους Ten Years After έκανε 12 δίσκους, από το 1966 μέχρι το 2008, ενώ έκανε και 14 σόλο άλμπουμ:
Προσωπικές κυκλοφορίες
| με τους Ten Years After
|
Στην Ελλάδα ήρθε πολλές φορές, με πρώτη στις 11 Οκτωβρίου 1985 στη Θεσσαλονίκη και τις επόμενες 2 μέρες (12-13/10/1985) στην Αθήνα, με τους Ten Years After και ξανά το 1988, την Άνοιξη στο Ρόδον και το Φθινόπωρο στο Άλσος Βεϊκου, στο Γαλάτσι, σε φεστιβάλ της ΚΝΕ, με συμβολικό εισιτήριο 20 Δραχμές, που είδαμε τους Ten Years After ασπρομάλληδες, να σπάνε και να καίνε τα (μουσικά) όργανά τους, ενώ από κάτω, χόρευαν από παιδιά μέχρι παππούδες, σ' ένα πραγματικό πάρτυ χωρίς όρια. Πολλές, ακόμη, φορές ήρθε, με τους Alvin Lee Band: 1994 στο West Club (το μετέπειτα Camel), 1995 στο Ρόδον, 1999 στο Blues Hall και το 2001 στο Athens Blues Festival, στο Θέατρο του Λυκαβηττού.
Είμαστε αναμφισβήτητα τυχεροί, όσοι τον είδαμε.
Wild and Gentle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου