INDIA- GOA

                         Ινδία - Γκόα

             

  

Ένας προορισμός εξωτικός. Ένας κόσμος χρωματιστός. Μια φύση κυρίαρχη. Ένας λαός απλός.

Η Ινδία, ο τόπος του άγριου και του ευγενούς. Η Γκόα, ο τόπος της ανεμελιάς και της ξεγνοιασιάς.

Η Γκόα (5400 τετρ. χιλιόμετρα, τα 2/3 της Κρήτης) είναι το μικρότερο από τα 29 κρατίδια περιφέρειες της Ινδίας, με πληθυσμό 1.458.000 κάτοικους από τους 1.324.000.000 όλης της χώρας. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό κομμάτι της ινδικής χερσονήσου και όλη της η δυτική ακτή βρέχεται από την Αραβική Θάλασσα. Στα βόρεια, ανατολικά και νότια της, περικυκλώνεται από τις ζούγκλες της Μαχαράστρα και της Καρνατάκα. Εκτός από την επίσημη ινδική γλώσσα Ίντι και τα αγγλικά, που είναι δεύτερη επίσημη σε όλη την Ινδία, αφού ήταν υπό αγγλική κατοχή επί 400 χρόνια, μιλιούνται δύο ακόμα τοπικές γλώσσες, Κονκάνι και Μαράτι με τις διαλέκτους τους, ενώ κάποιοι από τις παλαιότερες γενεές χρησιμοποιούν μεταξύ τους, ακόμα, την πορτογαλική γλώσσα, αφού η Γκόα ειδικά ήταν πορτογαλική αποικία, από το 1510 μέχρι και την ημέρα της ανεξαρτησίας της, μαζί με την υπόλοιπη Ινδία, το 1947. Ως προς το θρήσκευμα, κυριαρχεί ο Ινδουϊσμός και ο Καθολικός Χριστιανισμός, επιρροή των Πορτογάλων, ενώ υπάρχουν πολλοί από κάθε άλλη θρησκεία, Βουδισμός, Τζαϊνισμός, Μωαμεθανισμός και όλοι ζουν σε αρμονία μεταξύ τους. Γενικά στην Ινδία υπάρχει ο κανόνας που λέει πως υπάρχει χώρος για όλους. Η καλύτερη εποχή για να την επισκεφθεί κάποιος είναι από τα μέσα του Νοεμβρίου, που έχουν σταματήσει οι Μουσώνες, μέχρι τα μέσα του Φεβρουαρίου, που αρχίζουν και πάλι.
  H Goa είναι, για όσους  θέλουν να ταξιδέψουν στην Ινδία, ο κατάλληλος τόπος άφιξης, αφού οι ντόπιοι έχουν συναναστραφεί με τον τουρισμό για αρκετές δεκαετίες και ξέρουν πάνω κάτω τις "παραξενιές" των δυτικών και κρατώντας και τις δικές τους συνήθειες, έχουν ισορροπήσει αρκετά ανάμεσα στους δύο κόσμους και κάνουν ευκολότερη και για 'μας αυτήν, την ισορροπία - προσαρμογή. Η υπόλοιπη Ινδία, καθώς είναι πιο πυκνοκατοικημένη και πιο παραδοσιακή, η παρουσία των τουριστών δεν είναι τόσο έντονη και οι συνήθειες τους όχι ιδιαίτερα κατανοητές, από τους ντόπιους. Επομένως, η προσαρμογή γίνεται πιο δύσκολη υπόθεση και κάποιες φορές μπορεί να εξελιχθεί σε πολιτισμικό σοκ.
   Ως προορισμός, η Goa είναι ένα τουριστικό μέρος, με επισκέπτες απ' όλο τον κόσμο, κάθε ηλικίας και κάθε τρόπου σκέψης. Μεγαλύτερες ηλικίες, σε γκρουπ συνήθως, με σκοπό τη διαμονή και ξεκούραση σε κάποιο ξενοδοχείο πολυτελείας και ξενάγηση σε κάποια μέρη, άλλους που έρχονται και ξανάρχονται εδώ και χρόνια, γνωρίζοντας καλά τον τόπο και προτιμώντας τον για όποτε έχουν ελεύθερο χρόνο κι άλλους που έρχονται για πρώτη φορά, κάποιους απ' αυτούς αναζητώντας φύση ή απλώς μια καινούργια εμπειρία και κάποιους άλλους που έρχονται αποκλειστικά και μόνο για τα παγκοσμίως φημισμένα trance parties, που πραγματικά έλκουν χιλιάδες ανθρώπους, όλων των ηλικιών και των όλων φυλών του πλανήτη.

Οι πρώτοι δυτικοί επισκέπτες, εκτός από τους Πορτογάλους άποικους, ήταν κατά τις δεκαετίες '60 και '70, hippies Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι, που έφτασαν εδώ επιρρεασμένοι από τις φιλοσοφίες της Γιόγκα και του Ινδουϊσμού και ξετρελάθηκαν με τη φύση και την ελευθερία που μπορούσαν να έχουν εδώ, ανάμεσα στους φιλήσυχους απλούς ντόπιους, που ζούσαν ήσυχα στον όμορφο τόπο τους, από την αλιεία, την κτηνοτροφία και τη γεωργία και ποτέ δεν κριτικάρουν το τι κάνουν οι άλλοι και ποτέ δεν αμφισβητούν αυτό το οποίο δηλώνει ο καθένας. Αν πεις πως είσαι αστροναύτης ή γιατρός ή οικοδόμος, αυτό θα πιστέψουν και δε θα σου φερθούν διαφορετικά, ανάλογα με την ιδιότητα που δηλώνεις.

Το Panjim ή Panaji, η πρωτεύουσα, χτισμένο στην όχθη του πλωτού ποταμού Mandovi, μ' ένα καθαρά αποικιοκρατικό στυλ αρχιτεκτονικής, με μεγάλα πάρκα και δρόμους, σε αντίθεση με το υπόλοιπο του κρατιδίου, όπου ο μεγαλύτερος και ποιοτικότερος δρόμος είναι τέτοιος, ώστε αν συναντηθούν δύο φορτηγά, το ένα απ' τα δύο πρέπει να σταματήσει σχεδόν, για να χωρέσει να περάσει το άλλο και το ανώτατο όριο ταχύτητας, αν δεν θέλεις να σκοτωθείς, πρέπει να είναι κάτω από 60χλμ/ώρα.
  Αν έρθεις αεροπορικώς, μέσω Νέου Δελχί ή Βομβάης, κι αφού προσγειωθείς στο αεροδρόμιο του Dambolim, εδώ στο Panjim θα έρθεις για να βρεις τον τρόπο να μετακινηθείς στην υπόλοιπη Goa. Έτσι, λοιπόν ταξί και δρόμο για κάποιο ξενοδοχείο, που μας πρότεινε ο ταξιτζής, για να έχουμε μια βάση και την επόμενη μέρα να οργανωθούμε καλύτερα. Κι αν τύχει και σε πάρει το βράδυ, όπως έτυχε σ' εμάς, μέχρι να φτάσεις και να τακτοποιηθείς σε κάποιο ξενοδοχείο κι αν είναι η πρώτη φορά που έρχεσαι και κοιμήθηκες με την εικόνα της πόλης από την οποία έφυγες, η έκπληξη είναι τεράστια, όταν το πρωί βγεις από την πόρτα του δωματίου σου και βρίσκεσαι εδώ, στην παραλία του Vagator...

                                 

...κόκκινο χώμα και βράχοι, καταπράσινη βλάστηση, λευκή άμμος κι ολογάλανη θάλασσα και ουρανός. Σαν σε όνειρο...
   Αν ταξιδεύεις αυτόνομα κι όχι με κάποιο γκρουπ και μ' ένα μπάτζετ που χρειάζεται μέτρο, πρέπει και να οργανωθείς κατάλληλα. Έτσι, μετά το σοκ του ξυπνήματος σ' ένα τόσο εξωτικό μέρος, πάλι ταξί και αναζήτηση δωματίου, σε κάποιο απ' τα χωριά της περιοχής. Κόστος για το ταξί? Περίπου ένα ευρώ για μία δύο ώρες, μέχρι να βρεις το δωμάτιο που ικανοποιεί τις όποιες απαιτήσεις σου.

   
 


 Εκτός από τα ξενοδοχεία όλων των κατηγοριών, μπορείς να βρεις κατάλυμα σε κάποια πιο οργανωμένα εστιατόρια, που έχουν μερικά δωμάτια προς ενοικίαση ή σε δωμάτια, μέσα στο χωριό ή έξω απ' αυτό, στα όρια με την ζούγκλα, που νοικιάζουν κάποιες οικογένειες γύρω από ή και μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Μπορείς ακόμα και πολλοί το κάνουν, να νοικιάσεις και ολόκληρο σπίτι 2-3 δωματίων. Οι τιμές για τα δωμάτια, 100-150 ρούπιες ή 1,5-2,5 ευρώ την ημέρα και για ολόκληρο σπίτι 250 έως , 500 ρούπιες ή 4 έως 8 ευρώ την ημέρα, ανάλογα με το σπίτι και με το πόσο θα μείνεις. Υπάρχουν, βέβαια κι άλλα πιο πολυτελείας και πολύ ακριβότερα.
   Aφού τακτοποιηθεί το θέμα διαμονής - βάσης, σειρά έχει το μεταφορικό μέσο, δεδομένου πως τα λεωφορεία είναι λίγα και αραιά και το ταξί, αν και δεν είναι ακριβό, είναι άβολο γιατί δεν το έχεις όποτε το θελήσεις, εκτός αν το κρατάς όλη μέρα, πράγμα πιθανό αν θέλεις κι ανάλογα με τη συμφωνία μπορεί να αποβεί και οικονομικό. Υπάρχουν προς ενοικίαση αυτοκίνητα ή μοτοσυκλέτες και σκουτεράκια και ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάς πως εδώ οδηγούν αριστερά, κατάλοιπο της βρετανικής κατοχής. Μηχανάκι, λοιπόν, με 100 περίπου ρούπιες ή 1.5-2 ευρώ την ημέρα και με τη βενζίνη στα 0,80 ευρώ, έτοιμοι για εξορμήσεις.

Η Anjuna είναι το κέντρο για όσους έρχονται να ζήσουν τη ζωή του party animal. Υπάρχουν cafe- bar, εστιατόρια με μουσική όλη την ημέρα, μαγαζάκια με όλη τη μόδα που συνοδεύει την trance μουσική, το πάρτυ και τον τρόπο ζωής, tattoo studios, δωμάτια προς ενοικίαση στην παραλία ή στο δάσος, όπου είναι διασκορπισμένο το χωριό και φυσικά το flee market, το υπαίθριο παζαρι, μέσα στο φοινικόδασος στην παραλία της Anjuna, κάθε Τετάρτη, όπου Ινδοί ντόπιοι ή από άλλα μέρη της Ινδίας, Θιβετιανοί φυγάδες απ' το κινεζικό πια Θιβέτ, αλλά και πολλοί δυτικοί πουλούν ό,τι                                                                                      μπορεί κανείς να φανταστεί,
από χρωματιστά υφάσματα και πολύτιμους λίθους μέχρι μουσικά όργανα, δερμάτινα αξεσουάρ και ξυλόγλυπτα αγαλματίδια και είναι must, για όποιον έρθει στην Goa, όπως και από το ηλιοβασίλεμα και μετά και αφού κλείσει το υπαίθριο παζάρι, must είναι και το Nine Bar, ακριβώς δίπλα, όπου όλοι θα πάνε, να τελειώσουν τη μέρα τους, με τους ρυθμούς της trance μουσικής.




  Εδώ, στην Anjuna, είναι και οι περισσότερες ντίσκο, όπου θα πας να πιεις και να χορέψεις, ακολουθώντας τον αγαπημένο σου dj, ανάμεσα στους πολλούς διάσημους του είδους, αφού τα τόσο φημισμένα πάρτυ της Goa, σε υπαίθριους χώρους (bamboo forest, Arambol plato κλπ) έχουν απαγορευτεί πια, αν και όλο και κάποιο γίνεται, μέχρι να το ανακαλύψει η αστυνομία και να το χαλάσει...





Πολύ κοντά, το Chapora Fort, ένα παλιό βρετανικό φρούριο, ερείπια πια, πάνω σε λόφο με θέα στην απέραντη Αραβική Θάλασσα κι από κάτω η παραλία του Vagator, όπου θα δεις να πλατσουρίζουν τουρίστες Ινδοί, με τα ρούχα και τα σάρι τους, στην άμμο να λιάζονται αγελάδες περιμένοντας τ' αποφάγια των τουριστών, ενώ στις άκρες της παραλίας, στην σκιά των δέντρων, beach bars με μουσική, χυμούς, καφέ, pancakes, milkshakes, γεμάτα με πολύχρωμους δυτικούς τουρίστες. Ανάμεσα στο φρούριο και την παραλία προσεγμένα εστιατόρια, με live μουσική κι εξωτικά πιάτα. Η περιοχή του Vagator είναι must για ξένους και Ινδούς τουρίστες, μεμονωμένους ή σε γκρουπ.

Στη βόρεια πλευρά του φρουρίου, το παραποτάμιο ψαροχώρι της Chapora, στο δέλτα του ομόνυμου ποταμού με τη θάλασσα, με φθηνά δωμάτια, εστιατόρια και bars και θαμώνες, κυρίως, μεγαλύτερους σε ηλικία, παλιούς κι όχι πρώην hippies, συνήθως μεθυσμένους. Το χωριό είναι στα όρια της ζούγκλας και θα δεις παλιά κτίρια που, ήδη, έχει αρχίσει να τα "τρώει" η άγρια βλάστηση και πολύ πιθανό, αν νοικιάζεις δωμάτιο εδώ, να έχεις επισκέψεις από κάποια κόμπρα ή βαράνο (μεγάλη σαρκοφάγα σαύρα) ή σκορπιό. Τα κοράκια εδώ είναι παντού, όπως και

σε όλη την Ινδία κι ο ουρανός είναι γεμάτος ψαραετούς. Οι τουαλέτες των σπιτιών, οι λεγόμενες pig toilets, έχουν ένα ψηλότερο βάθρο, 2-3 σκαλάκια κι από κάτω περιμένουν μικρόσωμα γουρούνια για ο,τιδήποτε "ρίξεις" γι'αυτά. Ένα είδος ξηρής, απόλυτα οικολογικής τουαλέτας ανακύκλωσης. Έτσι είναι και στα περισσότερα χωριά της Goa, αλλά και όλης της Ινδίας.




Οδηγώντας βόρεια και παράλληλα με το ποτάμι, θα φτάσεις στο Siolim, απ' όπου με γέφυρα θα περάσεις τον πλωτό ποταμό Chapora, που μέχρι και λίγα χρόνια πριν περνιώταν μόνο με μικρό ferry. Τώρα, στον ποταμό θα συναντήσεις τα λεγόμενα house boats (βαρκόσπιτα), που σε ξεναγούν στο ποτάμι και προσφέρουν φαγητό, ποτό, καφέ και διανυκτέρευση. Επίσης, τουρίστες, με κανό - καγιάκ, ν' απολαμβάνουν τα ήσυχα νερά, με το ρίσκο όμως να συναντήσουν                                                                                        και κάποιο κροκόδειλο...

 

  

   Από εδώ αρχίζουν οι τεράστιες παραλίες της βόρειας Goa, το Morjim, το Mandrem, που ήταν πάντα ερημικές, εκτός της παρουσίας λίγων ψαράδων, ενώ τα τελευταία χρόνια, η επέλαση του τουρισμού, τον έχει φέρει σε ανταγωνισμό με την άγρια φύση, η οποία αντιστέκεται, καθώς ο χώρος είναι μεγάλος, όπως και η θάλασσα και το δάσος πυκνό,προσφέροντας καταφύγιο σε πλήθος άγριας ζωής και πανέμορφο θέαμα, για τους λάτρεις της.

 Συνεχίζοντας βόρεια, φτάνεις στο Arambol, το ανέκαθεν hippy χωριό, που διατηρεί τον χαρακτήρα του παρ' όλη την ανάπτυξη, που έρχεται χρόνο με το χρόνο και μία παραλία, που φιλοξενεί hippy market και αυθόρμητες ή οργανωμένες μουσικές εκδηλώσεις. Στο το βορινό τέλος της παραλίας υπάρχει μονοπάτι, που σε οδηγεί σε από τις ομορφότερες παραλίες της Goa, με μια μικρή λίμνη πίσω της, που γεμίζει κατά την περίοδο των Μουσώνων (Μάρτιο - Οκτώβριο) και κρατά το νερό της, για όλη τη διάρκεια της ξηράς περιόδου και που στο βυθό της έχει άργυλο, στον οποίο πολύς κόσμος έρχεται να μπανιαριστεί.
 Από τη λίμνη, ακολουθώντας τον ξεροπόταμο, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, προς τα πίσω, φτάνεις στο Banyan Tree. Το Banyan (Βανιανή Ινδική) είναι ένα είδος φίκου, που ζει μέχρι και
5000 χρόνια και με τα κλαδιά του, που όταν φτάσουν στο έδαφος κάνουν νέες ρίζες, μπορούν να σχηματίσουν ολόκληρα τείχη μέσα στη ζούγκλα. Το συγκεκριμένο Banyan Tree, εδώ και χρόνια λειτουργεί σαν κοινοβιακός χώρος, όπου για διαστήματα φιλοξενεί ανθρώπους, μουσικούς, γιόγκι και άλλους, που έρχονται να ζήσουν στιγμές στη φύση.



 

   Από εδώ, αν συνεχίσεις βόρεια, βγαίνεις από την πολιτεία της Goa και μπαίνεις σε αυτήν της Maharastra, που σημαίνει "ο μεγάλος δρόμος", που είναι η μεγαλύτερη πολιτεία της Ινδίας και θα σας ξεναγήσουμε σε αυτήν, σε επόμενο άρθρο.
   Αυτή είναι η βόρεια Goa, των bagtravellers, η λιγότερο αξιοποιημένη για την ώρα, σε σχέση με την υπόλοιπη Goa, αφού η τουριστική της βιομηχανία έχει στηριχθεί στους νέους, στη μουσική και στο φθηνό τουρισμό, γενικότερα. Η Μύκονος, η Σαντορίνη, η Πάρος μας, πριν από 30-40 χρόνια.
   Συνεχίζεται το ταξίδι, σύντομα, στη νότια και πιο ανεπτυγμένη Goa και στην υπόλοιπη Ινδία...
 

                                                                                                       Wild and Gentle