Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2018

Buddy Holly - Ritchie Valens - The Big Bopper

                Buddy Holly - Ritchie Valens - The Big Bopper

                                                  Η θλιβερή Επέτειος


                                

Πενήντα εννέα (59) χρόνια πριν, στις 3 Φεβρουαρίου του 1959, τρεις φιλόδοξοι νέοι, Rock'n'Roll stars, σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια χειμερινής περιοδείας, του"Winter Dance Party Tour", στο κυνήγι της φήμης και της καταξίωσης και σκόρπισαν την θλίψη στην Rock'n' Roll σκηνή και τους οπαδούς τους, παγκοσμίως, ενώ ταινίες και τραγούδια γράφτηκαν, αναφερόμενα σε αυτήν την μέρα και μνημείο στήθηκε στον τόπο του δυστυχήματος.
     
Το μνημείο στον τόπο του δυστυχήματος, κοντά στο Clear Lake της Iowa


    Η 3η Φεβρουαρίου του 1959 έμεινε γνωστή ως η μέρα που πέθανε η μουσική, όταν τρεις νέοι, μεγάλοι stars του Rock'n'Roll σκοτώθηκαν σε αεροπορικό δυστύχημα, κατά την διάρκεια της "Winter Dance Party Tour" περιοδείας τους, στις πολιτείες της Minnesota, του Michigan και του Wisconsin.



     Ήταν ο 22χρονος Buddy Holly, o 17χρονος Ritchie Valens και ο 28χρονος J. P. Richardson, γνωστός ως "The Big Bopper". Μαζί τους κι ο 21χρονος Roger Peterson, πιλότος του μοιραίου, τετραθέσιου, μονοκινητήριου αεροπλάνου Beechcraft Bonanza B35.
     Έπρεπε να παίξουν σε 24 πόλεις, σε 3 εβδομάδες, με ρυθμό μίας συναυλίας, σχεδόν, κάθε μέρα. Η όλη οργάνωση είχε προετοιμαστεί πολύ πρόχειρα, οι αποστάσεις ήταν πολύ μεγάλες και το παλιό λεωφορείο είχε χαλασμένη θέρμανση, ενώ το κρύο ήταν τσουχτερό και πολλά μέλη του συγκροτήματος είχαν, ήδη, αρρωστήσει λόγω του ταξιδιού με το "παγωμένο" λεωφορείο.
     Έτσι, ο Buddy Holly βρήκε εκείνο το μικρό αεροπλάνο για τον επόμενο σταθμό, τη Minnesota, με τρεις διαθέσιμες θέσεις. Η μία ήταν, δικαιωματικά, για τον Buddy, ενώ στις άλλες δύο θα ταξίδευαν ο μπασίστας του, Waylon Jennings κι ο κιθαρίστας Tommy Allsup. Όμως, τελευταίες στιγμές πριν την απογείωση, η σύνθεση άλλαξε. Ο W. Jennings πρόσφερε τη θέση του στον Big Bopper, που ήταν άρρωστος, για να μην ταλαιπωρηθεί στο "παγωμένο" λεωφορείο, ενώ ο Ritchie Valens "κέρδισε", σε στοίχημα "κορώνα-γράμματα", τη θέση από τον T. Allsup.
     Ο πιλότος R. Peterson είχε, ήδη, "πετάξει" για 17 ώρες, εκείνη την ημέρα, όμως συμφώνησε να κάνει κι εκείνο, το τελευταίο ταξίδι. Γνώριζε πως ο καιρός ήταν κακός, μα δεν πίστευε πως θα υπήρχε κίνδυνος, ενώ είχε πάρει άδεια πτήσης από τον πύργο ελέγχου.

                                     

     Το αεροπλάνο απογειώθηκε στις 12:30 μετά τα μεσάνυχτα, στις 3 Φεβρουαρίου του 1959 και λίγο μετά την απογείωση, ο πιλότος έχασε τον έλεγχο, μέσα σε χιονοθύελλα κι έπεσε με ταχύτητα 350 χλμ/ώρα σε χωράφι με καλαμπόκι, 8 χλμ από το σημείο απογείωσης, αναποδογύρισε, οι επιβάτες εκτινάχτηκαν έξω από το αεροπλάνο και σκοτώθηκαν ακαριαία. Τα συντρίμια  εντοπίστηκαν το επόμενο πρωί κι ενώ τα πτώματα, των επιβαινόντων, είχαν μείνει στα χιόνια για σχεδόν 10 ώρες. 

                                    

     Ο θάνατος των τριών νέων μουσικών συγκλόνισε την αμερικάνικη κοινωνία. Ήταν νέοι, ταλαντούχοι κι όλοι περίμεναν πολλά περισσότερα από αυτούς.
     Η σύζυγος του Buddy Holly, Maria Elena ήταν έγκυος, όταν έγινε το δυστύχημα κι όταν έμαθε για τον θάνατο του συζύγου της από την τηλεόραση, κλονίστηκε κι έχασε το παιδί τους και ήταν ο λόγος που απαγορεύτηκε, στην Αμερική, ν' ανακοινώνονται τα ονόματα θυμάτων, στην τηλεόραση, πριν να ενημερωθούν οι συγγενείς τους.
     Η Maria Elena δεν πήγε στην κηδεία του Buddy και δεν επισκέφθηκε, ποτέ, τον τάφο του, ενώ σε συνέντευξή της είχε δηλώσει πως αισθάνεται ένοχη, γιατί αν είχε πάει μαζί του, εκείνος δεν θα είχε ανεβεί, ποτέ, στο αεροπλάνο. 
     Στο τραγικό εκείνο δυστύχημα βασίστηκε το τραγούδι "American Pie", του Don McLean, που γράφτηκε το 1971 και περιγράφει την ημέρα του δυστυχήματος, ως "η ημέρα που πέθανε η μουσική"  κι αποκαλούσε την 3η Φεβρουαρίου, ημέρα που εκτός από το χαμό των τριών νέων, χάθηκε και η αθωότητα στην Αμερική. 
     Το δυστύχημα εξιστορείται, επίσης, στην ταινία του 1978 " Η Ιστορία του Buddy Holly" και στην ταινία του 1987 "La Bamba".
     Τον τελευταίο χαιρετισμό των αστειευόμενων, τότε, Buddy Holly: "Ελπίζω, το παλιολεωφορείο να παγώσει ολόκληρο" και του Waylon Jennings: "Κι εγώ ελπίζω, το παλιοαεροπλάνο σου να πέσει", ο Waylon Jennings το κουβαλούσε, σαν βαριά ανάμνηση, σε όλη τη ζωή και την επιτυχημένη καριέρα του, ως τραγουδιστής της Country μουσικής και μέχρι το τέλος της ζωής του, στις 13 Φεβρουαρίου του 2002.
     Αργότερα, το 2007, ο γιος του Big Bopper ξέθαψε τη σορό του πατέρα του και την παρέδωσε σε ιατροδικαστές για επανεξέταση, μήπως είχε πέσει θύμα δολοφονίας, αφού κάποιοι επέμεναν πως, ανάμεσα στα πτώματα, βρέθηκε το πιστόλι του Buddy Holly και μια τρύπα, από σφαίρα, στη θέση του πιλότου...     


                                                                                                    Wild and Gentle         
 
    
                                  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου