H Rock Ελλαδα

                                        H Rock Ελλαδα

                                                                 

                                            

     

  Η Rock μουσική, τρόπος ζωής, επανάσταση γεννήθηκε, άνθισε και έριξε τον σπόρο της. Εξαπλώθηκε παγκοσμίως, λες και άρεσε στον άνεμο και την πήρε, να την ταξιδέψει παντού πάνω στη Γη, για να εκφράσει ολόκληρες γενιές. Εξελίχθηκε γρήγορα, ξεκινώντας από τα Blues των μαύρων σκλάβων της Αμερικής και συνεχίζει, ακόμα και σήμερα, να συνεπαίρνει και να εμπνέει ανθρώπους, σε όλη τη Γη.

   Ήρθε και στην Ελλάδα, μεταπολεμικά, με τους Αμερικάνους ναύτες και στρατιωτικούς και των οικογενειών τους, που διέμεναν στις στρατιωτικές βάσεις που δημιουργήθηκαν στην χώρα. Κι ενώ εξελισσόταν κανονικά, με τους οπαδούς της, τα στέκια και τη μόδα της κι έγινε και το θαύμα και ήρθαν και οι Rolling Stones για συναυλία, μπαίνει η αστυνομία και σταματά τη συναυλία και σε τέσσερις μέρες επιβάλλεται η Χούντα, η οποία ξεκινά άγριο κυνηγητό του όλου κινήματος.

                                

                                                                        φώτο από: KLIK Magazine

 Συλλαμβάνει νέους, που τους κόβει τα μακριά μαλλιά και τα καμπάνα blue jeans παντελόνια. Όμως, δεν μπορεί να ενοχλήσει τους Αμερικάνους πολίτες και είναι αυτοί που συντηρούν το Rock, στην καταπιεσμένη Ελλάδα, μαζί με τους Έλληνες ασυμβίβαστους της εποχής, που επιμένουν να αγαπούν τη μουσική και τον τρόπο ζωής που τους έχει πάρει την καρδιά και το μυαλό.

   Ήρθαν οι hippies, με τη μουσική τους και την διαμαρτυρία για τον πόλεμο και την καταπίεση της ελευθερίας των νέων. Ήρθαν ταινίες όπως το "Ξένοιαστος Καβαλάρης" (Easy Rider), το Woodstock, μια ταινία αφιέρωμα στο ομώνυμο τριήμερο φεστιβάλ,το The Trip, το "Φράουλες και Αίμα", καινούργιες ιδέες και θεωρίες και η δημιουργία ελληνικών rock συγκροτημάτων όπως οι Socrates, οι Πελομα Μποκιου, οι Νοστράδαμος, οι Εξαδάκτυλος, οι Poll, οι Aphrodites Child, ο Παύλος Σιδηρόπουλος. Τα μαλλιά κι οι φαβορίτες ξαναμεγάλωναν, τα blue jeans ξαναφάρδαιναν, ενώ με το τέλος της Χούντας και πλησιάζοντας το '80, η Rock έρχεται στο ραδιόφωνο με τον Γιάννη Πετρίδη και σε νέα περιοδικά όπως το Ποπ και Ροκ και το Μουσική. 

  Στα ήδη υπάρχοντα μικρά rock bar της Πλάκας, "Το Χρυσό Κλειδί", το "Trip", το "Rodeo" και μπαίνοντας στη νέα δεκαετία, προσθέτονται νέα, μεγαλύτερα, σε άλλες συνοικίες έξω απ' το κέντρο, όπως το "Κεφαλάρι Rock club" στην Κηφισιά, το "Ombre" και to "Crazy Horse" στο Χαλάνδρι, το "Victoria", το "Blue Fox" και το "Limbo" στο Αιγάλεω, to "Rainbow" στη Δάφνη και το "Bobby's" στην Γλυφάδα, ενώ κάθε γειτονιά έχει πια 2-3 μουσικά συγκροτήματα και τις δικές της pub, διακοσμημένες με αφίσες μεγάλων rock stars, Jim Morrison, Janis Joplin, Jimmy Hendrix, Bob Dylan, Lynard Skynard και ξαναρχίζουν οι συναυλίες με πρώτους τους Police στο Sporting.

 Οι νέοι εμπνέονται, από τα είδωλά τους, αντιγράφοντας τις εμφανίσεις τους κι από ταινίες, όπως το Easy Rider και ψάχνουν για μοτοσυκλέτες Harley Davidson (που δεν υπήρχαν πολλές τότε, εκτός από κάποιες λίγες, στρατιωτικές ή αστυνομικές, που έβγαιναν σε πλειστηριασμούς του ΟΔΔΥ ) ή εναλλακτικά, συμμαχικές, που είχαν έρθει και μείνει εδώ, από τον πόλεμο, όπως BSA, Triumph και Norton (που δεν πολυπάρχουν  πια), για να φτιάξουν τα chopper τους και να ζήσουν το όνειρο του ξένοιαστου καβαλάρη.

                                                                                      

                                   

  Στην Αθήνα, αλλά και στην επαρχία, πολλαπλασιάζονται τα φρικιά, οι ροκάδες, οι μηχανόβιοι που με μια λέξη, η παλαιότερη συντηρητική γενιά, ονομάζει αλήτες και είναι πια ένα ελληνικό δεδομένο της εποχής, παράλληλα με τους λαϊκούς (ως προς τις μουσικές προτιμήσεις) και τους καρεκλάδες (λάτρεις της Disco μουσικής, που ήταν επίσης στα φόρτε της).

                                    

  Με πεθαμένους ήδη απ' τα τριάντα τους, μεγάλα ονόματα της rock σκηνής και με καθυστέρηση δέκα χρόνων, λόγω της δύσκολης εποχής που πέρασε η χώρα, αλλά και χάρην στους παλιότερους, που έζησαν τ' όνειρο τους επιμένοντας σε αυτήν την δύσκολη εποχή, γιγαντώνεται η αμφισβήτηση όλων των στερεότυπων, της ελληνικής κοινωνίας (πατρίς-θρησκεία-οικογένεια, δημοσιοϋπαλληλίκι, στρατιωτηλίκι, "ευπρεπής" εμφάνιση, "τι θα πει ο κόσμος"), οι πλατείες γεμίζουν με ξένοιαστα παιδιά, με μακριά μαλλιά, με καμπάνες ή σκισμένα blue jeans, με κιθάρες και τουμπερλέκια και στους δρόμους πληθαίνουν οι μηχανόβιοι με δερμάτινα jackets και μπότες. Τα πρώτα tattoos, τα περισσότερα φτιαγμένα από φίλο σε φίλο στο σπίτι, με αυτοσχέδιου τύπου εργαλεία και κάποια φτιαγμένα στο στούντιο του Τζίμη στην Πλάκα, με καθαρά rock-hippie σύμβολα, λουλούδια, γλάροι, κιθάρες, λογότυπα συγκροτημάτων ή μοτοσυκλετών, νεκροκεφαλές, ινδιάνοι, φλόγες, φτερά. Διακοπές στη Νάξο, την Αντίπαρο, την Ίο με σκηνές και φωτιά στην παραλία, σανδάλια, σαλβάρια, φουλάρια... Το Μοναστηράκι γίνεται ο χώρος εξοπλισμού, για ρούχα και αξεσουάρ των αμφισβητιών της εποχής, κονκάρδες, αφίσες, δίσκοι, κοσμήματα από δέρμα...

    Το Rock είναι πια εδώ για τα καλά!

                                                                         Συνεχίζεται...

                             

                                                                                                              Wild and Gentle